Letting it happen is not making it happen.

Afgelopen woensdag deed Frietjhof Croon (teamcoach) mee aan The Inner Game trainingsdag. Na afloop deelt hij kort de filosofie van The Inner Game en zijn eigen ervaringen.

The Inner Game kent een paar basisgedachten, zoals:
1. Focus op het huidige moment, het enige moment waarin je echt kunt leven en leren.
2. We hebben een Zelf 1 en een Zelf 2.

De babbelaar
Zelf 1 is de babbelaar in ons hoofd die actief probeert te controleren hoe we bepaalde dingen moeten doen. Deze stem is verantwoordelijk voor alle onze inspanningen om hard ons best te doen en is vaak behoorlijk kritisch. Deze stem is bang om te falen en zorgt er mede voor dat wij onszelf tegenhouden en niet ons volle potentieel kunnen benutten.

De doener
Zelf 2 daarentegen is de doener, het deel van jou dat (uiteindelijk) dingen doet maar dat gevoelig is voor de houding en opmerkingen van Zelf 1.

Wat maak jij jezelf wijs?
Hoe goed we een spel kunnen spelen of hoe goed we ons werk kunnen doen wordt dus bepaald door het feit of we door hebben wat Zelf 1 ons allemaal wijs probeert te maken. En of we ons hierdoor laten leiden of dat we deze stem het zwijgen op weten te leggen. Zodra we vertrouwen krijgen in Zelf 2 leren we veel sneller en komen we in flow.

Hoe groeien we en waar saboteren we verandering?
Zo’n vijftien jaar geleden las ik het boek ‘The Inner Game of Golf’. De bovenstaande kerngedachten en Timothy Gallwey’s aanpak, waren zo in één lijn met wie ik wilde zijn en doen dat ik vanaf dat moment alles wilde leren over hoe mensen, inclusief ikzelf, leren en kunnen groeien of waar we verandering saboteren. Meerdere opleidingen volgden. Waaronder afgelopen september een training van Timothy Gallwey zelf.

Frustratie steekt de kop op
Vorige week woensdag observeerde ik in eerste instantie één van mijn medespelers bij het putten. Iedere put was aan de harde kant en eindigde veel te ver achter de hole. In gesprek met hem vertelde hij meer controle te willen hebben over het eindresultaat (in dit geval put in de hole) en wanneer dat niet lukt frustratie de kop op steekt. Iets wat hij ook herkent in zijn werk.

Met ingehouden adem…
Voordat we een nieuw rondje putten deden, vroeg ik hem waaraan hij kon merken (zonder naar het resultaat te kijken) dat zijn put te hard zou zijn. Hij gaf terug dat het geluid dat de putter maakt bij balcontact de indicatie is voor een te harde of te zachte slag. Deze waarneming bracht hem direct met al zijn aandacht bij het putten. Twee puts verder merkte hij verbaasd op hij zijn adem vasthield tijdens het maken van de put omdat hij het zo graag goed wilde doen. Het inhouden van zijn adem zorgde voor spanning in zijn lichaam waardoor hij zijn putting stroke forceerde.

De stem was gedempt
Hij werd enthousiast over zijn eigen waarnemingen! Maakte vervolgens diepe, rustige ademhalingen voordat hij ging putten. Het resultaat was geen spanning meer in zijn lichaam. De stem die hem vertelde dat hij moest scoren, was gedempt. En! Zijn puts eindigden ook nog eens veel dichter bij de hole (en erin).

De put van 5 meter verdween direct in de hole
Daarna was ik zelf coachee en mocht 3 ballen putten waarbij ik alle aandacht bij de beweging van mijn bovenlichaam wilde hebben. Bij mijn eerste bal was dat het geval. Mijn aandacht was puur bij de beweging en niet bij de bal of het resultaat. De put van een meter of 5 verdween direct in de hole.

‘Wat een prachtige bal’
In al zijn enthousiasme riep mijn coach: ‘wat een prachtige bal’. Dé aanleiding voor Zelf 1 om zich met luid gebabbel ermee te bemoeien: ‘Prachtige bal?. Het ging mij toch niet om het resultaat maar om aandacht bij mijn bovenlichaam. Heb jij als coach wel geluisterd naar wat belangrijk voor mij was?. Nu die eerste bal er in is gegaan, moeten mijn tweede en derde put ook wel goed gaan, anders doe ik iets fout!’.

De her-innering
Door het meenemen van het resultaat en vooral de commentaarstemmen daarbij (iets wat wij mensen overal in de sport en het bedrijfsleven doen) miste ik de volgende twee puts ruim. Na een kort gesprekje met mijn coach her-innerde ik me weer hoe belangrijk het is steeds opnieuw te focussen op de uitvoering en dát wat er nu speelt. Het vorige resultaat, of dat nu goed of slecht is, telt niet meer. Alles wat ik erover denk of wat een ander zegt ook niet.

‘Sla elke keer weer je eerste bal’
Dit constant opnieuw beginnen met een beginners-mind zorgt ervoor dat je én meer leert én betere resultaten boekt én er nog plezier in hebt ook. Er ontstaat balans tussen leren, plezier en prestatie, laat dit nu net de kern zijn van The Inner Game die mij even ontglipt was.

Na deze her-innering ging ik voor een nieuw rondje putten, met de focus op de uitvoering en het slaan van ‘drie keer een eerste bal’. Dit leidde tot 3 goede puts binnen 30 cm van de hole.