Ontgijzeling

Arjan werkt al meer dan 10 jaar succesvol samen met Jeroen. De start van een persoonlijk leiderschapstraject begint in deze samenwerking met een interactieve lezing waarin Arjan zowel zijn eigen gijzelingsverhaal deelt als deelnemers motiveert zichzelf te ‘ontgijzelen’ van alles wat persoonlijke groei en het realiseren van dromen in de weg staat. Daarna ervaren deelnemers hoe het trainen van de flow formule helpt om deze dromen met een bepaalde ontspannenheid én met plezier uit te laten komen.

Arjan, wat is het succes achter jullie samenwerking?

Ons succes is dat we vanuit verschillende aanvliegroutes, ik met mijn ontgijzeling-model en Jeroen met de flow formule, geloven in dezelfde basisprincipes die flow in je leven brengen. Zoals: leider zijn in en van je eigen leven, verwondert en nieuwsgierig zijn zodat je je makkelijk verbindt, in uitdagingen je kansen leren zien én ze durven oppakken.

Hoe komen de flow formule en ontgijzeling bij elkaar?

Zonder me ervan bewust zijn werd ik tijdens mijn 607 dagen durende gijzeling, waarbij ik opgesloten werd in een donker hok met insecten en muizen als mijn enige vrienden, geconfronteerd met de flow formule die altijd start met een groot blok IK-training om je bewust te worden van jouw unieke levensmissie, je potentiële krachten en je saboteurs.

Ik werd in die tijd totaal op mezelf teruggeworpen en dat heeft me toen, en nu nog regelmatig, verbaasd doen staan van mijn eigen kunnen. Als je echt iets voor elkaar wilt krijgen, komt hulp aan alle kanten op je pad. Zelfs ook de helpende hand van mijn ontvoerders.

Door te werken aan mijn fysieke, mentale en emotionele balans, wat zeker niet altijd meeviel, wist ik stapje voor stapje verbinding met de ontvoerders te maken door nieuwsgierig naar ze te zijn en ze niet te veroordelen. Zo kwam ik na een lange weg uiteindelijk vrij als een krachtige survivor!

Over je ontvoering is al veel gezegd én geschreven. Zullen we nu kijken hoe je de lessen van je ontvoering gebruikt hebt in je leven erna?

Ja, goed idee! Laten we dan beginnen bij de Corona periode. Iets wat ons allen raakt. Het eerste wat ik tijdens mijn ontvoering én ook toen Corona opkwam te doen had, was de nieuwe situatie accepteren. Accepteer je namelijk de buitenwereld niet zoals die zich presenteert, dan begint er een gevecht tegen de werkelijkheid en geef je je kracht uit handen. Dan word je een slachtoffer in plaats van een creator.

Door het veel meer thuis zijn kwam er rust, gingen we als gezin meer wandelen en werden we vrolijker. De ontwikkeling van mijn kinderen kreeg ik veel bewuster mee met als bonus de weerspiegeling van mijn  eigenwijze gedrag in hen. Mijn lezingen, die ik al 15 jaar geef, schakelden al snel over naar webinars. Dit bleek ik hartstikke leuk te vinden en daar maakte ik nieuwe doelen op. Iets van een vlag, zonder die in beton te gieten, heb ik namelijk wel nodig om gemotiveerd te blijven. Inmiddels heb ik al meer dan 100 webinars gegeven waarbij leerlingen in het MBO onderwijs mij weer op prikkelende wijze helpen om buiten mijn eigen kaders te kijken en te denken.

Daarnaast ben ik thuis gaan klussen zodat ik nu zelfstandig riolering en elektriciteit aan kan leggen. Ik zag hierdoor een hiaat in de kleine klussenmarkt. Samen met mijn vrouw Amina heb ik nu ideeën om een klusbedrijf op te richten. We beelden ons al helemaal in hoe enthousiaste klussers zich op bakfietsen door Rotterdam bewegen. We hebben ook al een pand op het oog. We zien vanaf hier wel of het ook werkelijk tot stand gaat komen of niet. De weg zal zich vanzelf tonen door de juiste mensen te ontmoeten. Of het gebeurt niet. En dat is ook okay.

Nu de wereld zich weer aan het openen is, wil ik wel veel bewuster met mijn tijd omgaan. Ik wil een bepaalde rust behouden door het kaf van het koren te scheiden en nee durven zeggen tegen borrels en overleggen die me niet inspireren. De ruimte die er ontstaan is voor mijn gezin en nieuwe ideeën wil ik behouden. Daar zit de échte waarde.

Jij ziet dus in iedere situatie nieuwe kansen ontstaan?
Ja. Dat gaat eigenlijk vanzelf omdat ik geleerd heb geen vastgetimmerde plannen te hebben. Als ik mijn deuren openzet voor verwondering en nieuwsgierigheid vinden kansen mij in plaats van dat ik op zoek moet. Ik voel me graag de ontdekkingsreiziger zonder roadmaps. In de verte zie ik wel ergens een vlag op de horizon. De weg ernaar toe mag ik zwalkend afleggen. Dat geeft namelijk enorm veel speelruimte.

Tijdens een training met Jeroen zeggen we dan ook steevast dat we je niet helpen om een vlag te plaatsen en met oogkleppen op richting een einddoel te snellen. Wij willen je inspireren het hele berglandschap te onderzoeken en spelenderwijs te leren, fouten te durven maken, uit de bocht te durven vliegen om vervolgens in flow te raken en boven jezelf uit te stijgen. Als je dan later op je pad terugkijkt, horen wij je het liefst zeggen: Wat een avontuur! Dat is voor ons succesvol zijn.

Je hebt ook al meerdere boeken geschreven. Kan je vertellen hoe de eerste tot stand kwam?

Direct na mijn ontvoering kreeg ik veel signalen in mijn omgeving om er een boek over te schrijven. In eerste instantie voelde ik hier zelf geen ambitie voor, dus huurde ik iemand in. De eerste hoofdstukken die hij schreef bevielen me echter niet. Ik dacht: ‘dit kan ik zelf beter, waardoor ik de energie en de moed ontwikkelde om eraan te beginnen. Dat is een belangrijke stap op weg naar flow. Vertrouwen krijgen dat je iets kunt, ook al beschik je nog helemaal niet over de vaardigheden.

Van een hele lieve dame, die ik helemaal niet kende, kreeg ik haar prachtige villa in de Ardennen aangeboden als schrijfplek. Daar ben ik samen met Amina vijf maanden naar toe gegaan. De ochtenden was ik daar heel gedisciplineerd aan het schrijven. In de middagen gingen we samen leuke dingen doen. Ik ontdekte dat dit de ideale formule voor flow is.

In eerste instantie zat ik wat onwennig om het schrijven heen te draaien. De discipline om er iedere ochtend voor te gaan zitten én de aanmoediging van de uitgever die zeer tevreden was na het eerste hoofdstuk, zorgden ervoor dat ik in een soort energetische draaikolk naar mijn kern werd getrokken en het begon vanzelf te stromen. De schrijfuren vlogen voorbij, zonder ook maar een spatje gevoel van aan het werk zijn. Inmiddels zijn er 75.000 exemplaren van mijn boek verkocht en is de Engelse versie sinds kort ook te koop op de Amerikaanse markt.

Ken jij ‘aan het werk zijn’ dan helemaal niet?

Nee, inderdaad. Een werkmodus in de zin van moeten, ken ik niet terwijl ik urenlang bezig zijn absoluut niet schroom. Zoals bij het creëren van onze B&B. Ik had maar een klein budget om er iets moois van te maken. Dus kocht ik een tweedehands eikenhouten vloer. Op m’n knieën heb ik dagen gemaakt van 12 tot 16 uur om er een paleisje van te maken. Ik had wel pijn in mijn rug, maar door mijn fantasie over het genieten van andere mensen op deze plek verdween die pijn naar de achtergrond. Natuurlijk zijn er in mijn leven ook wel ongewenste, minder leuke taken. Die probeer ik echter toch ook in een positieve energie te doen. Ik zit namelijk alleen mezelf maar in de weg als ik dat niet doe.

Na het schrijven van mijn boek, kwam het geven van lezingen als vanzelf op gang. Toen ik door de zwarte cross gevraagd werd om op dit festival een lezing te geven, wilde ik dit met Bennie Jolink doen omdat het zingen van nummers van Normaal mij enorm ondersteund hebben tijdens mijn ontvoering. Bennie Jolink wilde direct meewerken en zo stonden we daar samen.

Na een lezing in De Kleine Komedie vroeg ik aan één van de medewerkers of mijn lezing een theatershow zou kunnen worden. En het antwoord was: ‘zeker wel’. En zo was de droom voor een theatershow geboren waarmee ik in 40 theaters door heel Nederland heb gestaan met als grootste podia de Kleine Komedie in Amsterdam en Oude Luxor in Rotterdam. Je ziet. Als ik éénmaal geloof in een project krijg, dan krijg ik vertrouwen en durf ik te starten. Bevestiging van buiten helpt daarbij maar is niet vereist. Ik weet inmiddels dat ik vanzelf de mensen ontmoet die mijn ideeën helpen verwezenlijken. Je hoeft het nooit alleen te doen.

Wat betekent geld voor jou?

De financiële kant van al mijn projecten houd ik zeker scherp in het oog en geld verdienen vind ik heel fijn. Dat geeft namelijk ruimte om bij bepaalde organisaties of klanten gratis aanwezig te zijn als de situatie daar om vraagt. Ook vind ik het heel belangrijk om goed voor mijn gezin te kunnen zorgen én om financiële middelen te hebben voor stichtingen als Free a Girl waar ik mede-oprichter van ben.

Wat levert ‘gunnen’ je op?

Ik heb mezelf erin getraind om altijd de positieve kant van iedere situatie te benadrukken. Ik gun iedereen, echt iedereen, het beste. Gunnend leiderschap noem ik dat. Dan kom ik zelf namelijk in een egovrije, moeiteloze staat. Dat is voor mij dé staat waarin het mooie in het leven me toe kan vallen. Al is het maar mijn lievelingsmerk tandpasta die mijn ontvoerders speciaal voor mij gingen kopen.

Zelfs tijdens mijn ontvoering wist ik me op een gegeven moment thuis te voelen. Op een dag toen ik dan eindelijk het nieuws kreeg naar huis te mogen, wilde ik eigenlijk nog de tv serie afkijken die we gezamenlijk aan het volgen waren.